Waterskiënd door het leven en het werk

Bij JobRoad is voor haar een pittig najaar volop losgebarsten, maar daar heeft Eliese Kublik nu weinig last van. “Het is fijn zo. Alles is in beweging en we behalen resultaten. Dus, waarom klagen?”, lacht ze.

Begin dit jaar kwam Eliese het aangroeiend team versterken. De moeder met twee jonge kinderen uit Destelbergen is projectmanager voor de JobRoad-activiteiten in West- en Oost-Vlaanderen. “Vroeger was ik aan de slag voor kansengroepen bij de Stad Gent. Ik zette me in voor de maatschappelijke oriëntatie van mensen zonder papieren. Niet vergeten dat Gent de eerste stad was die zo erkende dat er iets loos was met deze rondzwervende mensen. Een uniek project!” Eenmaal de algemene regularisatie in een hogere versnelling werd geschakeld, koos Eliese voor de uitzendsector. Tot ze naar Ascento versaste voor een opdracht van VDAB. “Ik leerde er veel over loopbaancoaching. Iemand prikkelen om zijn/haar talenten te herontdekken, een conflictsituatie ontmijnen, samenwerking optimaliseren… Veel deeltaken die er allemaal bijhoorden.”

En daar dook plots JobRoad met een aantrekkelijke vacature op. “Vanaf de eerste seconde had ik een uitstekende klik in het gesprek met CEO Joachim Commeene. Dat klinkt vleierig, maar het is echt niet zo bedoeld (lacht). Ik voelde meteen dat ik hier een grotere maatschappelijke meerwaarde zou kunnen afleveren dan voorheen. Natuurlijk loopt het niet elke keer van een leien dakje. De prikkelende uitdaging ligt voor mij bij het overtuigen van bedrijven om hen meer maatschappelijk verantwoord te laten ondernemen. MVO stopt niet bij waterfonteintjes en elektrische bedrijfswagens: zelfs in deze knagende arbeidsschaarste is het frappant hoe er nog te weinig met inclusie rekening wordt gehouden.”

Ondanks de gevulde kalender – bekijk maar jobroad.be/agenda – behoudt Eliese het evenwicht tussen werk en haar privébestaan. “Ik lees heel graag. Wat? Fictie, thrillers, maar ook andere soorten lectuur: ‘De Donuteconomie’ van auteur Kate Raworth ligt klaar.” En nu nog een verrassing: wie zou vermoeden dat de projectmanager zo graag als een gedreven waterskiër over het wateroppervlak scheert?